bir akşamüstüydü yalnız kaldığım
gönlüme köz düştü sürüyüp itti
kıyıda ahu gördüm nefes aldığım
söz ekti vuslata acılar gitti
elinde Kur’an la süzüldü gönle
o bir gül gibiydi kokusu eşsiz
tatlı ve hoş dille büzüldü gönle
aşkı ekti kalbe olmuyor beş siz
bismillah diyerek bir abdest aldı
içim çok soğuktu o an ısındı
namaza dalarak kalbimi çaldı
o nurlu yüzünde ihlas ışındı
ayın şavkı gibi mest etti beni
ıraktı ses ettim bakmadı bile
gülden nasiplenmiş al aldı teni
nadide gönlüyle panzehir dile
belli hak aşığı titrer yüreği
yakıp da nefsimi çürütüp attı
fani de gözü yok haktı ereği
koyup da gidince güneşim battı
hayal gibi uçtu sanki kuş oldu
hüzün biçti yürek sanki taş doldu
bastığı yerlerde gözüm yaş oldu
anladım ki o yol nurlu bir yoldu
(18.01.2016) AZAP…
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 29.1.2016 14:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!