Aşkı Efsane Şiiri - Ayça Özkara

Sus demek istediğim insanlar,
Her geçen gün bir tokat atıyordu.
Yüzümdeki gülücükler o gamzeler...
Acıyıdı darbeydi yara bereydi.

Kaçmak istedikçe...
Yakınlaşıyordum adeta olmayacak hayallere.
Ya senide içime alsaydım?
Olmazmıydın bir aşk-ı efsane?

Bu kadar yakınken sana,
Haykırmak isterken delice.
Bir rüzgar bir fırtına yetiyordu.
Herşeyi mahvetmeye.

Bana biz ne olucaz deme.
Biz varsa hala içinde,
Kaybolmuştur zaten,
Fikrimin derinlerinde.

Herşeyi açıklayabilirdim.
Kısa ve net bir şekilde.
Hepsi bir aşk-ı efsane.