Aşkı Demlerim Kıştan Bahardan

Yıkık, dökük tarihe döner içim
Ben sevgiye, sevdaya, öze açım
Gün ile başlar uğraş gün ile geçim
Şairim demim soğuyunca gücüm
Yeniden demlerim akşamı sabaha

Sofrada kuru fasulye ve kuru soğan
Kalbimde sahici gülden duygular
Umutlarım felekten gelen kavgalar
Imanımla, inancımla biter kaygılar
Yeniden demlerim karanlığı, aydınlığa

Sevda ateşinde sonsuza dek yanmaz yürekler
Biri gider, biri kalır kalan tekler
Sarı çiçekli bahar, yeşil taze yapraklar
Salkım söğütlerin altında bekleşir
Aşkı demlerim kıştan bahardan