hayata tutunmaya çalıştığım,
ipeksi siyah ve uzun saçlarını alınca benden,
ipleri koparılmış bir kukla gibi yığıldım yere,
sensizliğe ve bu olmaz olasıca sessizliğe,
sürüklerken beni, hiç hesaba katmadın mı?
delidir bu çocuk, tekmeler yüreğini ve asar kendini diye,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta