Bakma bana öyle
acemi bir yaralıyım ben aslında
aşk dediğime bakma aşk düşlerimde
ama istersen acının resmini çizebilirim sana
Karanlığa boyarım tüm aydınlığı
al sana acı tüm her şey gitti
geriye karanlığın gülümseyişi kaldı
umut yok yarın ise meçhul şüphelerde
Aşkı çizemem ben sana
aşk yenidir benim dünyam da
ama acı çok eski bu topraklarda
göz karasında açılıyor tüm mezarlar
Beni tanıyabildin mi küçük kız
acemi bir yaralıyım ben aslında
aşka kıskıvrak yakalanmış biriyim
lakin acıyla eskimiş hüzün gibiyim
Yağmur yağıyor dışarı da özgürce
ben yine düş kuruyorum rengarenk
ellerim nasırlı uzanıyorum sonsuza
uyanıyorum amansız yara içinde aşkla
Uzak dur benden küçüğüm yanarsın
rengarenk düşlerin kararır benimle
acemi bir yaralıyım ben her şafakta
uyku nedir bilmez acılarım aslında
Sen git gökyüzünü çiz küçüğüm
bahçelerini süsle düş içinde sevgiyle
bana da bir yer bırak umut için
huzur içinde rahat bir nefes için
Valla ben ölmekteyim küçüğüm
öyle güldüğüme bakma benim
güllerim solmamış küskün bakıyor
gözlerim yaş içinde aşkla çağlıyor
Kayıt Tarihi : 29.8.2015 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!