Aşkı Bulmuş gibi Edison oluyor gözlerim

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Aşkı Bulmuş gibi Edison oluyor gözlerim

Senden sonra, senden önceler yandı bitti kül oldu. Artık, yüzünü unuttuğum bütün güzellerin yüzüsün.
Müptela –yı aşkı alaya teslim oldum seninle. Sırnaşık sevgilerinle sustum.Suskun yarınların sihrinde aklandım.Efsunların dilinde sensiz kaldım.
Hayalet bahçesinde hayalinle sobelendi gerçeğim.Bir söz kadar, bir ömür kadar.Yazılmamış ; ancak yaşandıkça yazılacak cümle istedim.
Gözlerine özetlendim hayatın her bakışında. Rüyalarımda bilinç akımını oynadık reel danslarla. İnce belini tuttum, inceliğinin seyrinde kaldım.
Akrebin zaman zehri aktı sensizliğime.Biraz iyi değile, biraz iyi olmak için sendeyim.
Bütün akımlar dizelerimden yüreğindeki elektrik akımına aşkı teslim ediyor.
Aşkı bulmuş gibi Edison oluyor gözlerim. İlk elektriği senle buldum.


Ezilmişliğin ezgin bulutlarla nemlendi.Damlaları akan bir nehrin fakiri oldum.
Afrika’da Afganistan’da bir tutam et parçası bulamayan onca fakir varken, tenselliğin doyumsuz adreslerinde eğlenen salyacılara karşı, duruşumu yeniledim.
-Emanet huylarımı bıraktım.Açlığın dilsiz romanlarında eridim.İçimdeki açlığın tokluk denizisin diye geldim sana.
Kokunu yüreğime taşıyan gül cemaline ali düşler oluyorum.

-Peşinde gelen hülyalı algılarım var.Seni yakalıyorlar yar bağrında.
Dudaklarımda öpülmeye hazır yarınların var. Yar dudağın diye öpücüklerine teslim olmuş aşk esiriyim. Esirlerin de sırları, ya da sevda surları vardır.
Sesinin uz telinden okunuyor türkülerim. Ses tellerime dokundu aşk sazım.
Sessizliğe ışınlanmış sözsüz romanlarım var.Baş başa kalışımızın baş kahramanı seninle başlangıcın sularını akıtıyor.

-Eskimiş aşk kitaplarında eskimeyen tek şey aşkın kendisiydi. Düşmanlığı olmayan tek olguydu aşk. Aşk hep gönüllere köprüdür.Yollar ölür, yıllar ölür, aşklar ölmezmiş.

Ve boşlukta yanarken hoşluğun sularımı kilitleyemem .Damlaların akarken uğrumda, uğur böceklerimi saklayamam yolunda.

-Aynalar panayırında kendimi gördüm seninle. El ele, el düşmana karşı , karşı konulmaz, bir aşkı yürütüyorduk.

Senden sonra; kendini arayan madalya gibi takıldım boynuna. Kolye yerine yar madalyası taşıyorsun.
Bir daha hiç çıkarma bu şule yürekli şairi aşk boyunda Şulenar..

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 01:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hayrettin Taylan