Nur topu gibi doğmuştu elimize
Büyüleyici bir akşam kızılında
Gün batarken..
Ve güneşin yeniden doğacağını
Müjdelemişti bize gelirken
Bilemedik.
İlahi bir hediyeydi o bize
Nur hamuruyla yoğrulmuş
Tertemiz
Hırs çamuruyla
Öyle pislettik
Öyle bir kirlettik ki
Temizleyemedik.
Ne ana kucağı bildi o
Ne baba ocağı..
Belki sevmeyi becerebildik
Acemice de olsa
Ne fayda?
Hissettiremedik.
Oysa yeni gün almıştı yaşından
Küçücüktü daha, minicik
Büyütemedik.
Hapsettik onu adeta
Oksijensiz, ışıksız
Bir ihmal hücresinde
Ve
Bir gün batımıydı yine
Bu kez ufukta
İç yakan bir kızıllık
Güneşin artık
Hiç doğmayacağı
Kehanetini fısıldıyordu
Sanki bize
O akşam
'nur'dan bebeğimiz gülmez
Soluğu yetmez oldu
Ve ciğerlerinde
Kanımızı donduran bir hırıltı
Acemilik işte
Elimiz ayağımız birbirine dolaştı
Çözüm:
Son kez bakıp umutsuzca
Medet uman gözlerine
Bir yastık bastırdık soluk yüzüne
Acısını dindirdik.
Onu öldürdük.
Artık ilahi adalete mi teslim edildik,
Lanetlendik mi yoksa?
Bilemedik.
Lakin
Emin olduğumuz
Bir tek şey vardı ki
-yüz kızartan-
Katildik biz
“Aşk”ı katlettik!
Cezamız mı? Müebbetti..
Ne diyelim?
Biz bunu çoktan
Hakettik.
17.09.2008
02:00
Kayıt Tarihi : 22.9.2008 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Şair Dostlarım; Belki küçük, ama bence oldukça önemli bi yanlış anlaşılma olmuş sanırım -ki bunu da gelen yorumlardan anlıyorum-..'cinayet' şiirinde bir bebek olarak doğan 'aşk'tır; yani 'bebek' kelimesi mecazi anlamda kullanılmıştır. doğan da aşk, iki sevgilinin öldürdüğü de yine aşktır. yani ne cenin ne de bebek yok ortada.. Allah korusun; ben karıncayı bile incitemem ki bir bebeğin hayatına son vereyim :) .. onlar dünyanın en güzel mahlukları.. Bu açıklamayı yapmak istemezdim, ama zorunlu oldu..çünkü şiiri okuyan bazı şair arkadaşların beni haksız yere günahkar bir katil olarak değerlendirmelerini hiç istemem. saygı ve sevgilerimle özlem geray
Oksijensiz, ışıksız
Bir ihmal hücresinde
Ve
Bir gün batımıydı yine
Bu kez ufukta
İç yakan bir kızıllık
Güneşin artık
Hiç doğmayacağı
anlam ve gerçekci bir yaklaşımla anlatılmış güzel bir çalışma
kutlarım kalemin...yazan yüreğe sağlık...
Emin olduğumuz
Bir tek şey vardı ki
-yüz kızartan-
Katildik biz
“Aşk”ı katlettik!
Cezamız mı? Müebbetti..
Ne diyelim?
Biz bunu çoktan
Hakettik.
yine muhteşem bir anlatım bana bir şiirmi hatırlattığı için bende o şiirimle süslü-YORUM
AŞKIMIZIN TABLO'SU
Sarı sıcaktı duygularımız
Mor mor açardı menekşelerimiz
Yeşil yeşil bakardı gözlerimiz
Hiç bitmeyecekti karbeyaz sevgimiz
Geleceğe dair
Masmavi idi hayallerimiz
Tozpembe idi ümitlerimiz
Kıpkırmızı olacaktı gecelerimiz
Usta bir ressamın elinden çıkmış gibi
Renk cümbüşü tablo çizmiştik seninle ‘aşka dair’
Seyrine doyamazdık
Yazık yazık
Gel gör ki el birliği ile
Yine kendimiz siyaha boyadık!
Şimdi söyle bakalım
Tablomuzu nereye asalım?
Şiirin öyküsünü okuyunca şiiri doğru anladığıma sevindim.
Candan kutlarım.
gerçek bir yaşanmışlık mı yoksa bu çok merak ettim cidden...?
TÜM YORUMLAR (11)