Aşkı Benimle Yaşamak Ne Çok Zormuş

AŞKI BENİMLE YAŞAMAK NE ZORMUŞ.

Susta hadi beni dinle.
Anlatıyım içimden geçenleri tek tek satır satır.
Uçsuz bucaksız bir yol kıvrımlarla dolu
Her dönemeçte sana ulaşabilmenin heyecanıyla yürümek ama her dönmede gene kör karanlık.
Boğazımda düğümlenen kelimeler.
Ve hiç dinmeyen bir acı.
Kırık kolum kanadım adım atmaya mecalim bile yok.
Her adımda tükeniş bitiş ve yok oluş.
Kilitlendim kaldım.
Kör bir düğümüm sensiz.
Kimsenin çözmeye cesaret edemediği bir düğüm.
Hayatım işte bu düğümde saklı.
Öyle bir deli hasret ki bu öyle bir özlem ki anlatmaya kelimem bile yok.
Yüreğim acıyor uzaklaşamıyorum.
Çırpındıkça içine çekiyor beni, nerde benim gülümsemelerim, nerde benim hayallerim, nerde benim hayat bağım?
Tam buldum derken bu defa olacak vazgeçme gönlüm bu işte hayatının ta kendisi derken.
Yine yalnızlık yine gözyaşı yine sessizlik.
Ayakta duruyorum pencerem açık hava karanlık ve yüzüme vuran soğuk.
Rüzgâr karanlıklar çekiyor beni içine ağzımı bıçak açmıyor.
Seninleyken böyle miydim ben?
Bitmeyen hayaller, gülmeler sınırsız heyecan ve tarifsiz bir mutluluk vardı içimde.
Şimdi ise sensizliğe isyan noktasındayım.
Sana dair bir ışık bile yok haberin varmı sensiz ağzımında tadı yok.
Hasret kapımda nöbet tutuyor.
Öyle bir deli ki aklımı zorluyor.
Bedenim buz kesti yüreğim ağrıyor.
İçim acıyor canım yanıyor.
Şiirler içine çekiyor beni.
Yazan kalemim ellerimde titriyor.
Dilim susuyor içim haykırıyor.
Ama her şey bende tutsak kalıyor.
Ben yalnız sokakların yalnız bekçisi.
Yürümekle bitmeyen soğuk taşlı yollar.
Küçük yüreğimde büyük aşkı taşımak.
Beni yorsa da bunu taşımak ve yaşamak.
Zevkten öte bir his veriyor.
Bitişleri ve sonları yaşamak zor geliyor.
Bir zamanlar gözlerimdeki mutluluk.
Şimdi yaş olup damla damla akıyor.
Her şey yaşanmış her şey tamamlanmış gibi.
Hatıralar avutuyor.
Meğerse aşkta sevgide bir hayal, bir düşmüş.
Ah benim diğer yarım.
Seninle bu aşkı yaşamak ateş içinde kormuş.
Aşkı benimle yaşamak ise senin için çok zormuş.