Aşkı Anlatsana Bana Şiiri - Yelda Akcoş

Mısralarım kanıyor,
Kalemimin dokunduğu her nokta donuyor,
Sadece izliyor gözlerim, mazi yazan harfleri.
Dokunmak istiyorum,
Dağılan harfleri toplamak ve dizmek mısralarıma.
Ellerim titriyor,
Parmak uçlarım donuyor,
Canımı acıtıyor yüreğimin mutluluk perisi.
Harfler incitiyor bilmeden,
Kanım donuyor,
Akmıyor damarlarımdan, seni seviyorum derken.
Yine de dün gibi her şey
Ve dün gibi rüzgarın fısıldadığı aşk dizeleri.
Gecelerin koynunda beklediğim gündüzler
Doğmak bilmiyorken yeni güne,
Canım özlüyor, canım susuyor maziye
Ve gelecek gülmüyor artık solgun yüzüme.
Dert, keder ve hasret
Ve sen maziden gülümseyen sevgili,
Aşkı anlatsana bana.
Rüzgarın ıslığıyla, dolunay denen ay parçasıyla
Ve sadece güneşin soluk aydınlığıyla hatırlayabildiğim aşkı
Anlatsana bana.
Götür elini yüreğine ve hisset,
Bir saatin tiktaklarıyla hayal et
Ve ayır artık hecelerine sevmeyi.
Ya ben? Yine yakalayabilir miyim onu?
Dokunabilir miyim donmuş parmak uçlarımla?
Hissedebilir miyim akmayan kanımla?
Yüreğimin mutluluk perisi,
Yine şahlanabilir mi ani kopan fırtınayla?
Ya kanayan mısralarım?
Yazabilir mi kalemim, anlatabilir mi aşkı?
Ve solgun dudaklarım, söyleyebilir mi?
Söyleyebilir mi dersin sevgili,
Seni ne kadar çok sevdiğimi? , Söyleyebilir mi?

13.03.2005
Yelda Akcoş