ASKI
korkarım karanlıktan
ne kadar işik versende
bakamam hayallerınden dısarı
sabahlar uzak gelsede
akar kanım durdurmak istemem
deli fırtınası evimde aman demem
bir gazete köşessi duvarında asılı
'akıl hastasının intiharı' ben bilmem
annemle konusurum
normallıge oynarım
babam para der
karanlıga kovulurum
içim örseleniyor
dışıma ne belli edeyimki
doktorlar hep hap verıyo
niye gözlerinde asılı olmayımkı
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!