Askerlik Öyküsü Şiiri - Bayram Tunca

Bindim bir arabayı, arabam aralandı
Dostlardan ayrılınca yürek paralandı
Sevenlerim arkamdan da baka kaldı
Asker Bayram hayal deryasına daldı

Asker olduğuma kalbim o gün inandı
Anladım ki şu Dünya esastan yalandı
Askerlik bizleri birbirimizden ayırandı
Ah bir bilseydiniz, içim nasıl da yandı

Atmış birebir tertipler askere yollandı
O an anladım, asker sıladan ayrılandı
Askerlik sevenleri birbirinden ayırandı
Ah bir bilseniz yüreğim nasıl da yandı

Atmış birebir tertip gönderildim askere
Bilmem ki ne zaman nasip olur teskere
Ne olur, sıladan tez haber yazın askere
Yoksa, geçmez günler, gelmez teskere

Bura, Erzincan Er Eğitim Topçu Tugayı
İlk dört aylık erler de gönderildi buraya
Ne etsek de sokamadık ki onları hizaya
Ah bir bilseniz ne zordu buranın kış ayı

Hiç unutmam gazozla olduğum tıraşımı
Unutamam ki o eksi derecedeki eğitimi
Yoktu yaz aylarının da farkı kış ayından
İmanımız gevrerdi, o soğuk ve sıcaktan

Anladım ki, askerliği vatan için yapmışlar
Temelini de her halde Erzincan’a atmışlar
Ölümle ayrılığı, hassas terazide tartmışlar
Ölümden de ağır gelmiş, sıladan ayrılıklar

Ahh hastanede anladım, derdim çokmuş
Kışlada anladım, hayat ne kadar zormuş
Hayatta anladım, düşenin dostu yokmuş
Geç anladım, hayattın tadı/tuzu yokmuş

Yine, hüzünlendi dertli gönlüm ney gibi
Gurbet elde sıla hasreti yaktı akkor gibi
Tugayımızın yeri Erzincan’da dağın dibi
Anladım ki bazı dostlar da düşman gibi

Yine geldi hafta sonu, yine neşem yoktur
Ziyarete gelecek kimim kimsem de yoktur
Yurdumdan/yuvamdan hiç haberim yoktur
Sılaya mektup yazdım/cevap veren yoktur

Erzincan Topçu Tugayında kurdum iskele
On sekiz yaşında gelmişim ben bu askere
Eğer nasipse bi gün ben de alırım teskere
Ne olur tez mektup yazın bu garip askere

Yazdığım mektuplara cevap veren olmadı
Hal hatır sorup, gözyaşlarımı silen olmadı
Kem talihten, hiç mi hiç yüzümü gülmedi
Kışlada, sıla hasreti bir gün dahi dinmedi

Göremedim, Erzincan’ın o güzel bağlarını
Göremedim, Erzincan’ın o ceylan kızlarını
Daha fazla söyleyemem, askerlik sırlarımı
Eğer dinlersen anlatırım askerlik hatıramı

Akrabaya mektup yazdım cevap gelmedi
Kader desen, hiç mi hiç yüzüme gülmedi
Şu dünyada kadir kıymetim hiç bilinmedi
Gurbet elde gözlerimden yaş hiç dinmedi

Mektup gelmeyince, cevap yazılmaz ki
Ecel gelmeyince mezar da kazılmaz ki
Teskere verilmeyince, askerlik bitmez ki
Askerlik bitmeyince de, hasret bitmez ki

Aramıza girmiş, sıra sıra dumanlı dağlar
Sevdiklerimse, hasretimden sılada ağlar
Ah vatan borcumsa elimi kolumu bağlar
Bilemem belki de askerlik şehitlik sağlar

Bir bülbül konmuş, şu Erzincan Tugayına
Ah yazık olmaz mı ki onun gençlik çağına
Eğer ki bir şey gelirse kışlada onun başına
O vakit, şehit diye yazarsınız mezar taşına

B. TUNCA/08.08.1982