İzmirin ufukları
Yeşil,mor,kara
düşmüşüm bir kere
egri,düz
yılan gibi yollara.
babam,kardeşim
karım çocugum,
sırtımda
askeri gocugum.
başımda kep
yakamda numaram
beşbinüçyüzaltmışüç
sizden ayrılması güç
sizden ayrılması güç.
akşamları Karşıyaka
gözümde sanki üsküdar,
sevdigim
şu imbat da olmasa
İzmirin sokakları
bana zindan bana dar.
şimdi vatan ugruna
bütün çabalarımız
el bombası bile var
talimlerde attıgımız.
sevdigim
dudaklarımdaki morartı
kara dut şerbetinden
meraklanma
ne vatanımdan vazgeçerim
nede senden.
güzelmi güzel
lezizmi leziz
Şükran da yedigim enginar
ah bir bitse
şu egitim şu aylar
bir bulut olup
beşiktaşa dogru kaysam
içimde hiç sönmeyen
yar özlemi var.
Kayıt Tarihi : 2.2.2007 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sene 1959 askerlik için İzmire gittim.o yıllar doktorların yedeksubay egitimleri izmirde hatay semtinde bir askeri kışlada yapılıyordu.o bina hataydaki şimdiki askeri hastanedir.1959 yılında bu binanın etrafında birkaç gecekondudan başka hiç bina yoktu.bize orada siperlerde el bombası dahi attırdılar.mevsim yaz oldugu için hava çok sıcaktı talimlerde bayagı zorlandık. hafta sonları solugu konakta alırdık orada bir pastahanede çok güzel karadut şerbeti yapılırdı,birde kemeraltında zamanın meşhur lokantası olan Şükran lokantası vardı.Orayada ugrar zeytinyaglı enginar la bir kadeh rakı içer birligimize dönerdik.Bu şiir o tarihte bir agustos akşamı yazılmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!