Askerin Gece Dersi Şiiri - Müslim Avcıoğlu

Akşam olunca
Yemekhane,
Dinlenme yeri.
Dershane,
Muhabbet yeri
Acemi erler
Masalara dizilirler.

Dizi dizi
Takım takım
Bölük bölük!
Gece dersi başlar

Çavuşlar,
Bol bol erleri haşlar
Üçyüz adet er
Başları eğik dinler.

Bu yemekhanede
Yemek yer,
Azar yer
Bazen da dayak yer.

Gece dersi biter
Yatma zamanı gelir
Dağılma esnasında
Bir köşeden ses gelir!

Kesilen elekrikler
Gemici feneri ile takviyelenir.
Etrafı bir loş ışık kaplar.
İnsanı düşünce alemine sokar

Bu ışıkla düşünce
Dertleri eşeler,
Nerde kaldı sivildeki neşeler! .
Kadro sigara içer
Acemi içini çeker.

Uğultuyla konuşma birbirine karışır
Ortada dolaşan laf anlaşılmaz hal alır
Uzak bir köşeden
Aniden,
Yanık bir türkü nağmesi gelir.
“yine yakmış yar mektubun ucunu
Askerlikte sevda çekmek zor gelir”

Evet,
Zor gelir,
hem ne zor gelir.
Bütün erat pür dikkat,
Sigara dumanları yükselir.
Arada bir
Bir nara yükselir,
Türküyü bastırır.
Nöbetçi çavuşu
Sinirden patlar
Çoğalan uğultuyu bastırmak için
Ağızı çatlar.
Türkü bitince
Her köşeden gelir, ah lar of lar

Bazen
Haykırmalar duyulur.
Gürültüler içinden,
Şarkılar dile gelir.
Ama ses zor duyulur.
Kimi eli çenede,
Gözleri sabit
Kimi dalmış hayale,
Yaşar başka alemde.
Kimisi çay içerken
Anıları anıyor,
Kimi kendinden geçmiş,
Küfürler savuruyor.

Uğultular artınca
Anlaşılmaz oluyor,
Böyle geçen her gece
İnsan dertle doluyor.
10/01/1984Narlıdere1.bl yemekhane