Askerim Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Yirmi yaşa kadar ana kucağında yaşarsın
Yirmisinde askerlik ile yuvadan uçarsın
Geride bıraktıklarını hasretinle yakarsın
Asker ocağında şaşkın şaşkın etrafına bakarsın
Verilen elbiseleri giyersin sivilleri atarsın
Silahı kasaturayı takarsın
Akşam erken yatar sabah erken kalkarsın
Dedelerin bastonusun torunusun
Verilen emirleri harfiyen yaparsın
Yoksa şafağına şafak katarsın
Hafta sonu nizamiyede gelecek sivillerin yolunu bakarsın
Senin ziyaretçin yoksa boyun bükersin
Bazı hafta sonları çarşı iznine çıkarsın
Gezesin tozarsın ah geri dönüş olmasa dersin
Biliriz ki görev aşkıyla yanar tutuşursun
Koşa koşa içtimaa yetişirsin
Gece gündüz demez karda kışta nöbet tutarsın
Vatan borcu namus borcu der sılayı beklersin
Şafak beş yüz elliden başlar gün be gün düşersin
Torunluktan dedeliğe terfi edersin
Her teskerecinin ardından masum masum bakarsın
Şunu bil ki askerim sende bir gün kepi atarsın
Askerim hepimizin gururusun onurusun
Sen bekle ki sılayı anan bacın rahat uyusun
Yüce Tanrım tüm Türk askerlerini korusun
Namertlerin kurşunları geri dönsün
Bölükler birlikler toprağa şehit değil
Ana kuzularını analarını geri versin
Tüm askerlerimiz geri dönsün
Sevdiklerine acı değil neşe, neşe versin