Askerim Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Bir Kore gazisiyle bir sohbetimizde şöyle anlatı dedi ki, biz üç arkadaş günlerce dağda kaldığımız için burnumuzda çay tutuyordu. Kararlaştırdık gecenin bir vaktinde derenini içinde bir köy var köye iner Koreli köylüden çay içelim dedik. Sine sine dereye indik evin tam üst tarafına geldik ev karkas bina üstü ev altı boş direkler üzerinde kulağımıza bir yanda kahkaha sesi diğer yanda da ağlama sesi geldi. Sürünerek biraz daha eve yaklaştık gördüğümüz manzara şu idi üç İngiliz askeri bir Koreli kızını soymuşlar oynatıyorlar bir yanda da içki içip eğleniyorlar. Öte yanda hem kız ağlıyor hem de tahmin ettiğimiz kızın anası babası ağlıyorlar. Kendi kendimiz dedik ki arkadaşlar biz bu insanları kurtarmaya gelmemiş miydik? Evet, sözde bu İngilizlerde bizim gibi bunları kurtarmaya gelmişlerdi oysa bunlar eğlenmeye gelmişler. Her birimiz birisini gözüne kestirdi birden baskın yaptık üçü nüde kıs kıvrak yakaladık güzel bir Osmanlı ziyafeti çektik bunların tüfeklerini aldık notumuzu yazdık birliğimizi bildirdik arayan olursa buradayız diye bunları kovduktan sonra Koreli ailenin gönlünü aldık çay içmeden geri döndük bu çaydan hayırlıdır dedik. Bizden sonra şikâyet olmuş biz dağda olduğumuz için haberimiz yok. Neticede bizi mahkemeye çağırdılar biz şehre yaklaştık mahşeri bir kalabalık var bu kalabalık neyin nesi acaba birbirimize sorduk. Sonradan öğrendik ki, bizim olayımız duyulmuş bütün Koreliler bizi çiçeklerle karşılamaya gelmişler. mahkemeye gidene kadar adeta çiçek yağmuruna tutulduk mahkemede olayı olduğu gibi anlattık silahları de mahkeme heyetine teslim ettik Koreli ailede olduğu gibi anlatı biz berat ettik gene çiçeklerle bizi uğurladılar. İşte Kore gazimizin bizzat kendi ağzında anlattığı olay. Bu da Âşık Gürkaninin notu.