Bin dokuz yüz seksen, yirmi dört kasım
Koğuş nöbetim var, horluyor Asım.
Mektubum gelmedi, bundandır yasım.
Askerlik bu böyle biter dediler.
Eğitim yapıldı, saat on idi.
Çavuş, saat on bir nöbetin dedi.
Yerimde sen ol da sabret be hadi!
Askerlik bu böyle biter dediler.
Yüz yıkamak için beklersin sıra.
Ayakkabı giysek, ayaklar yara.
Herkes, çabuk diye atıyor nara.
Askerlik bu böyle biter dediler.
Eğitim dediler, oraya koştuk
Mıntıka dediler, bazen biz kaçtık
Bazen hüzünlendik, bazen de coştuk
Askerlik bu, böyle biter dediler.
Yemekte hep kuyruk, çayda hep kuyruk
Onbaşı, veriyor insana buyruk.
Kendi kendimize dertleşiyorduk,
Askerlik bu böyle biter dediler.
Kayıt Tarihi : 4.10.2006 09:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!