Askerim Şiiri - Tuğba Şimşek

Askere yigidimi, yaremi gonderdim
Ne sesi cikti nede solugu
Gurbet yolu beklemek zormus
Hele de bu yol asker yoluysa

Gunler, haftalar gecti gitti
Hasretlik yuregime dag gibi coktu
Gecem gunduzume dondu dolandi
Merak icinde bir mektup beklerim

Zaten bende gurbetteyim
Gurbetlik ustune birde askerlik olunca
Hasretlik daha da agirlasti
Soyle neyleyim ben yarim

Onceleri zaten gurbetteyim
Zaten hasretlik icinde yaniyorum
Ne degisir ki asker yolu
Asker yolu gozlesem diyordum

Coksey degisirmis; gurbetlik neymis ki...
Asker yolu beklemenin yaninda
Sevdiginin daglar arkasinda olmasi
gurbetlikten beter olummus

Sevdiginden haber alamamak
O'nun seni arayip sormayisi
Istedigin zaman sesini duyamayisin
Can cekisip olmek gibi zormus

Gunler zor bela gecip gidiyor
Sevdam, hasretligim hergecen gun artiyor
O'nu oyle cok ozluyorum ki
Gurbetligin icinde gurbetlik yasiyorum

Hergun dusler kurup duruyorum
Yigidim, askerim, sevdigim donucek
Yasadigimiz asil bu gurbette biticek
Sevdamiza kavusacagiz diyorum

Geceleri uykum kaciyor daraliyorum
Kimbilir simdi hangi nobette
Ayazli gecede donarak uyuya kalmistir
Diye gozumun onunde canlaniyor

Bilemiyorum ki simdi hangi kor kuyuda
Hangi zorlukla karsi karsiya
Acaba aklinda ben varmiyimdir
Bilemiyorum ki benide dusunuyorum mu

Buyuk Allah'ima yalvariyorum
Tum mehmetcikleri bekleyenlerine
Benide yigidime, askerime kavustursun
Sag salim teskeresini alip donsun

O'nu Allah'ima ve kendisine emanet ettim
Yigidim bu hasretligi bilirde
Omrunun tek kadini ben olursam
Topraga girsemde O'nu sevecegim...

21.08.2003 21.40