Askeri Ziyaret Şiiri - İbrahim Çelikli

askerin biri memleketine mektup yazmış
“-bobacığım çocukları özledim ala ğel”
bobası bir pazar günü torunlarını almış
ver elini Bolatlı, o gün karargahta;
herkes tıraş olup,
içtima halinde bekler
bütün bölükler

bizimkinin adı ano(n) s edilince
koşalak çıkar, on kişinin başında bir görevli
ziyaret yeri bir uzaktır ki
yayla yolu ğibi

neyise,
takım serbest edilince seninki ok gibi fırlamış
parkın etrafını üç adımda aşmış,
bu arada bobasının olduğu, barakayı anlamış
o heyecanla barakanın kapısına varmış
dinelmiş kalmış
bobası varmış
oğlu varmış
kızı varmış emme
seninki kızmış, hiddetle
“-hani boba” demiş “- Fadime nerede”
bobası şaşkın, oğlu hiddetli
“-ne Fadimesi” demiş
…….
“-oğlum sen “-çocukları özledim ala ğel” demişsin
ben de aldım ğeldim”

“- ben anasız çocukları ne yapcan boba
Allah, Allah
altlarını mı alacan, Allah’ın aşkına...” demiş
gerisin geriye dönüvermiş,
söve-saya”
“-aslı yokdur len, hiç olu mu öyle şey, uydurmuşlar”
“-valla bilmen yalan, bilmen essah
obalı söyleyennerin boynuna”
“-amma….
aslı olmasa kerem yanmaz,
osdurulmasa kokmaz”