Cadde ortasında yürüyor tatlı bir kız
Dalgın dalgın uçuşuyor saçları
Beyaz bir kuş misali bürünmüş aklara
Savruluyor hafif ıslığı dört bir yana
Göç eder gibi gülümser gözleri göğe dikili
Sanki göçmen kuşları bekler.
Sarmal oluşturmuş yollar
Yürüdüğümde başım dönüyor
Sarhoş olmuşum sanki
Gözlerim hayaller görüyor
Umursamıyorum dünyayı
Gözyaşım sel olur boğar beni
Hasretin alev olur yakar beni
Rüzgârın kasırga olur kavurur beni
Beni birazcık düşünüyorsan gelme!
Düşündürür beni rüzgârda dalgalanan saçların
Yoksa geceler bana küskün mü?
Neden bu kadar zifiri karanlık!
Neden yolumu görmeme bile izin vermiyor yıldızlar!
Şu ay da bulutlara saklanmış,bir türlü çıkmıyor...
Yok yok herkes bana küsmüş anlaşılan!
Bu deredeki kurbağalar nerde?
Sanat dallarından höyük yapsam anlatabilir miyim seni?
Taşını,toprağını,denizini kulaklara mırıldayabilir miyim?
Peki güneşin doğuş ve batışının yakamozla beraber hiç bir palette olmayan renklerin çevreye yansıdığını!
Ya seni yaşayan canlıların gönüllerindeki aşka,hırçınlığa,uysallığa ve hayranlığa ne demeli...
Bir gülün sevgiyi anlatması mümkün değildir,çünkü koparılan gül kurumaya mahkumdur.
Yani yetersiz kalır ömrümüz,bir gül olup da sana sunulsak bile
Sözler yetersiz geldi bana.
Hiç bir zaman ihtiyaçlarımı karşılayamadılar
Söz olmanın dışına cıkamadılar, hep hayal dunyamda yaşadılar
Duygularımı ifade etmeye yetmiyor basma kalıp sozler
Benim sozlerimden de anlamaz oldu yeni nesiller
Anlatamıyorum derdimi yuvarlar oldum sozlerimi
Gecenin kuytu karanlığına dalarken gözlerim
Sessiz sakin sokaklarda belirdi bir karaltı
Bedeninde bir ağırlık elinde bir kâğıt
Ağlıyor içten içe yeriniyor durmadan
Gök delinircesine yer sarsılırcasına bir feryattı bu
Nedense solgun gözlerini döndü bana
Gözlerim kan gölüne bürünür
Gözyaşlarım toprağa dökülür
Yolumu bir bataklığa döndürür
Ayaklarıma bağ olur, tutar beni
Gelemem
Kolay mı ben şairim demek?
Ne kolay çıkıyor ağızdan,şiir
Dört harf,bir çırpıda dudaklardan sıçrıyor.
Ama keşke yazılışı da bu kadar kolay olsaydı
Nefes alıp verme gibidir
Doğayı dinler kendinden başka yaşamların farkına varırsın
Hayat beni yoruyor
Adımlarımı ne kadar hızlandırsam da ona yetişemiyorum.
Peki neden onu yakalamaya çalışıyorum, ne için takip ediyor, kovalıyorum?
Belki kovalanmak istemiyordur,
Hem kim birisinin nefesini ensesinde hissetmeyi ister ki!
Deli miyim, başka amacım mı yok, durmadan usanmadan kovalıyorum garibanı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!