Kendi kederimin ressamıyım.
Söz örüntüsü ile görüntüye renkler katıyorum.
Bu tabloda yer almaması gerekenlere katılmadığım gibi yaşamın içinde de bu zihniyetlere insanlık adına katlanamıyorum ve bu aidiyet yoksunu içi ve dışı yakan dış uzantılı bozukluğu resme dahil etmemek için direnişi kendim dışına tuvalde bilinçli taşırıyorum.
Yaya mantık bir türlü anlamıyor yaşananları
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta