Ellerine kına yakıp
Askere uğurladığım
El salladı bakıp bakıp
Askere uğurladığım.
Sana pusu kuran eller
Hep kökünden kopsun emi
Acımadan vuran eller
Ta kökünden kopsun emi.
Yastık yapmış kuru taşı
Soğan ekmek imiş aşı
Baba olmuş arkadaşı,
Askere uğurladığım
Geceleri uyku azmış
Şehitlik en büyük hazmış
Korkmuyorum diye yazmış
Askere uğurladığım.
Sanki malum olmuş gibi
İki gözü dolmuş gibi
Beti benzi solmuş gibi
Askere uğurladığım.
Her halinden kelam etmiş
Soranlara selam etmiş
Demek ki bu son nöbetmiş
Askere uğurladığım.
Kayıt Tarihi : 12.4.2017 22:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/12/askere-ugurladigim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!