Askere Mektup Şiiri - İbrahim Çelikli

Gelgari

hanı fakıt oldu, esger olalı
gündüz hayalımda, gece düşümde
bi nekdibin gelse oğşar bobanı
bi selamın bile yok bu garibe
isan olan insan el gadak da
garısına yazma mı
Allah ne verdiyse
anana, gardaşlarınaaa
dedenee, ebenee,
halalarına, dezelerine
emmi-dayı uşaklarına,
uzak yakın öte maaledekinnere
sankı seni benim gadak öğseyen var da
var mıı?
sen gelmedikten keyri
seni getirmedikten keyri
neneyen nekdibi
Allahın zalımı
ay eşşe(ği) n eşşeg sıpası
gel gari …

eşşeg dedim dee
gıyaman gıı sanaa
emme az bile demişiyin valla
gatırsın seen
sende gatır inadı var
ülen bu garı ne deyyo
ne isdeyyo
senin gulak verdiğin mi var…
gelmen uçu(n) neytmek ilazim
nekdip yazman uçu ne! !
bu cüabsız kaçıncı nekdibim
donuzun donuz dölü
ses versen leeyn.. öldün mü
hhooohhhfff hasdamın sarimin ulen
i(n) san olan i(n) san
nassı gelivimez
böyle gel deniyokana
isdeniyokana
öğseniyokana
uzatma hadii
gel garii

bekmez köpü(ğü) horaz bile
ötmeden önşe bi parpıldar
i(n) sanın içini galdırı ya
ben; düdük öttürse bi makene
yaddan yabandan biri ğelse
köpek havlasa
aşşadan bi ünneyen olsa
seni ğeldi deye
mücüde ediyollar sanıyon
seğidiyon dama
gamıdıp galıyon
merdimen başında
eşşeğ anırsa
seni geldi sanıyon
aldırdığın mı va(r) halıma
valla billa şart ossun
bi Allah bi ben bilirin
çekdiklerimi
yetti gari
geell
gel gari…….

horaz dedim dee
garatavık gurk oldu..
geçen sene
anan Aşşa Çeşme’nin hatılına basmış, seni(n) kini,
on sefer hatıla bassan nolacak,
ben gibi…
senin garatavık
gene “guurk”,
gene “gurk”
ben de dutdum, holluğa basdırıvıdım,
valla aklım ermez neyye
kömür karasına beledim yımırtaları
o oniki bülüş; anaları garatavık çaardımı
görsen nassı toplaşıyollar
bülüş gadar olamadııın
hinci boyu devrilesice deecen…
olma(ya) cak
bi tek sen! ! , senn dönmeyyon
kendini öğsetmeyi matah sanıyon haral; deli!
seni nassı göresim geldi, bilemen
horata deği(l)
vallaha delirecen,
yollara düşecen,
ayıı! ,, Alla(hı) n deblesii
ne güna(hı) m m(v) ar ki..
memleketde etdirseler ya
hu esgerliği
Hacı Hasanın eşşeg govaladı(ğı)
anayın kül döktüğü yellerde
“-teee” de dé
geli-gelivi
geel gariii

bülüşler dedim ya
ferik oldu hepiciği
horaz horaz ötmeye başladılar
o(ğ) laklar çebiiç,
guzular toklu
ekinner başşağa durdu,
sarardı yolundu
harmannar çeç
senden habar yog
selem yook! !
seni(n) kii guruyup toprağ olacag
beni(m) ki çürüyüp toprak dolacak
var mı bunun ötesi
donuz gibi bilip durusun işde ya her şeyi
sana nassı hasiret getdi(ği) mi
gelmecen mi
gelivi(er) bi! ! (hh)
gelll
gel gari

harman dedim de
sen saman getiridin ağşamları ovadan
herkeşden önşe gelidin
emme gel bana sor..
öküzler cımcılık,
takadı galmazdı zavallıların
ganlı tekerinde oludu gulaklarım
sen samanı geri’den samannığa atardın
ben deperdim samannığa, samanı
yüzümü yumama bile sabredemezdin
(yu) okarda anam-mar demezdin
azgın, guduruk
hayvaan …
samannık seyran
saman döşek yorgan oludu
hayat bayram …
üsdüm başım saman oludu
canın isdedi mi
olmadık şey (b) mahanan oludu
ben ne mahana edeyin hinci
hıı! neyde(yi) n,
kime ne deye(yi) n
öldüm bittim
namıssııız! ! ,
len.. heş gelmemi(yi) n aklına
bu neyder ki deye
delirip yollara düşecen, valla(ha)
senin gelcen melcen yog
emme keyfin bili
gel emme! ! .. hindi
hadi gelivi
gel gari

bu paşaların, gomutannarın
çavışların, ombaşıların
hiş mi yok yavıklıları
avratları,
çoluk-çocukları
hiş mi öğsemezler,
marağetmezler
yanan garılarını
hiş genş(ç) olmamışlar mı
hiş havas olmamışlar mı
insanı yirmisinde alığederler
ikkibuçuk sene
hiş değilise kırkından sonura esger etseler
ged amaaan,
o da(h) a da acı be(h) !
gedip de aylarca gelme(ye) ceni
bile bile
insan nassı yola salar erke(ği) ni..
neyse
ya da ne bile(yi) n her sene üş ay
valla ona da dayanılmaz
ya da esgerlik şart mı yaa …
olmassa olma(z) mı
ya(hu) t da, ne bileyin,
bu adam, “yeni evli” deseler
hafta daaa
onbeşde salı-salıvısalar
o da olmazsa ayda bi izin verseler
hııhm
ged aman bee,
gülüm..
ged mi derin len hiş
sankı gel deyon, geliyon da
neye gelmen leyn
gel gari!

ömürden ömür gediyo,
her gedişinde
ay döyüsün döyüs dölü
esgercilikde geçircedin dee
genşliğini ömrünü
neye evlendin ay yalbasdının eniği
sen kii.. öl(ü) evinin yascısı,
düğün evinin aşcısı,
her derdin ileciydin
her daşın altından çıkardın hani
“can gurtaran yok mu” dense
biri darda,
dağda daşda galsa
can havliynen ünnense
hasdaya sariye,
birinin ine(ği) buzalasa,
etişirdin
ülen aklına hiş bişiyler gelme(z) mi
ya da neyye çıkıvırıp da gelmeyon,
hayallarkana uykum gaçıyo
bi tıpırtı..
seni geldi sanıyon
zabbaha garşı höölee
hölee annacıma
dikilivi bi..
hadi…
gelll
gel gari

sana “-dal” delerdi,
ban(ğ) a gülüdün
sana “-kel” delerdi..
ban(ğ) a balıdın
gülden gözel kokardın
bana baldan datlıydın
valla
gülden de geşdiim
baldan da..
gülme ayıı
en datlım,
gıymatlıım
ben seni her şeyden çoğ öğsedim leenn
her şeylerden çok isdeyon
vallaha billaha
şartlar şart ossunn
anlasan ya canımm
canıımmm
isde canımı vere(yim) n
son nefesime etişivi
bi deneem
ha(y) di
gelivi bi(h) ! !
..!
gel gari