Doksan üç yılının Erzurum’uydu.
Hava alabildiğine soğuktu.
Annemin deyimiyle zemheri başı,
Kızımın bildiği Kasım sonlarıydı.
İki gözlü odamızın bir köşesinde,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Ne kadar güzel bir şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta