Askerden mektup Şiiri - Ahmet Daşdan

Babası tarlada, annesi evde
Dayanmış duvara mektubunu okuyor,
Bazen de bir resme bakıyor
Yakından bakmayın belkide ağlıyor
Bağrına bastırıyor sessiz sessiz hıçkırıyor
Kim bilir bu hasreti kime yanıyor
Hani aşıklar hiç ağlamazdı, o niye ağlıyor

Okudukça hıçkırıyor,
Bilinmez kalbinden kim geçiyor
Anılarında kiminle yaşıyor,
Çiçeklerin arasında el ele koşuyor
Masum buselerle yanakları kızarıyor
Belli ki çok seviyor
Hani aşıklar hiç ağlamazdı,
O niye ağlıyor

Hani herşeyi unutturur
Kafasındakini dağıttırır diye
Yakmış bir sigara acemice içiyor
Zarfını kapatıp koynuna koyuyor
Azalmış zamanı günleri geçmiyor
Hani aşıklar ağlamazdı
O niye ağlıyor