Askerden Askere Mektup Şiiri - Feyzi Kanra

Özlettin be kardeşim,
Hatırıma geliyorsun
Geldikçe çişim.
Hani küçükken
Sidik yarıştırırdık
Herhalde onun için.
Ama şimdi olsa ayıp derler.
Uçurtma da uçuramayız
Kovboyculuk yapamayız.
Eşeklerin çene kemiklerini
Kaybetmiştik hani,
Çocuklar bulmuşlar
Vermiyorlar.
Artık bunlar
Bizim oldu diyorlar.
Yalın ayaklarımız
Onların olmuş
Keratalar
Çemberlerimizide bulmuş
Çeviriyorlar Allahım
Çeviriyorlar.
Selahattin gelecek
Verin bize diyorum,
Vermiyorlar.
Ya kardeşim,
Üstelik patlak topumuzda
Onların eline geçmiş,
Vuruyorlar,vuruyorlar.
Yamasının yarısı sökülmüş
Halada
Oynayıp duruyorlar.
Gelin sizin takımla
Maç yapalım dedim,
Ulan ben
Sana güvendim.
Kim ilk golü atarsa
Top onun olsun dedim.
Santrayı onlar yaptılar,
Ama sorma
Bana bir çalım attılar,
Sende yoktun aksi gibi
Gelmedin,
İlk golü onlar yaptılar.
Top onların oldu.
Vuruyorlar vuruyorlar
Oynayıp duruyorlar.
Bilyalarımız ne oldu deme,
Adnan'la Aynur'un
Eline geçmiş,
Verin desem
Kıyameti koparıyorlar.
Telde asılı kalan uçurtmamızı
Nasılsa indirip
Kopuk ipi eklemiş,
Hıdırlık'a koşmuşlar,
Rüzgarlı bir havada
Uçurmuşlar,
Ek yerinden koptu ipi,
Ankara'ya doğru gitti
Diyorlar.
Ha sahi,
Sen paraşütle uçarken,
Rastgelirsen yakala.
Olmazsa ne yapalım,
İznini alda gel.
Yalvaralım çocuklara,
Ellerinden alalım,
İzinin bitinceye kadar
Bizde çocuk olalım.

1961