Askerden Anneme Mektup

Küçükken uykusuz kaldın beşiğimin başında
Ağladım kucakladın daha küçük yaşımda
Üzüntülü günlerimde seni buldum karşımda
Şimdi sensizim içim yanıyor anne.

Bilirim eziyet ettim üzdüm yaramazlıklarımla
Azmı hırpaladım haylazlıklarımla
Bilirsin bende çok çile çektim alın yazımla
Şimdi senden çok uzaklardayım anne.

Emek verdin büyüttün askere yoladın
Askerin torbasını ellerinle bağladın
Kim bilir kaç geceler benim için ağladın
Üzülme belki bir gün dönerim anne.

Üzütülü günlerinde bizdik gönlünün tesellisi
Ey hasta gecelerimin sadık bekçisi
Ey yorgun günlerimin tek tesellisi
Ağlama belki bir gün dönerim anne.

Şimdi sesleniyorum sana uzaklardan
Belki dönerim, belki dönmem bu topraklardan
Eğer ölüm haberim gelirse uzaklardan
Ağlama yanlız hakkını helal et anne.

Bandırma - Balıkesir