Asker yatacağı yeri en iyi bilendir

Salak saçma bir idealin
Bir yönetimsizliğim pis bir timsaliydi
Şehit kanını döktüğü topraklarda
Hor görülmesi mümkün değildi
Hor görenlerin gözlerine bir perde çekilmiş
‘Biz istersek onları doğru yola sevke deriz’ der yaratan
Ölen kendi oğlu olsa
Konuşması bu kadar kolay olmazdı
Yüreği yananların arasında katılırdı
Sırça bir köşkten dünyayı seyretmek
Ayağında çamuru hissetmemek
Uzaklaştırır insanı insanlığından
Zevki sefanın peşinde
Bir garip yaratık olur çıkarsın
Nasıl bir oyundur bu
Kazın ayağı öyle değilmiş
Bugün böyle olmak lazımmış
Yalan hepsi yalan
Bir yerlerine yapışan koltuk
Elbet bir gün tepesine de çökecektir insanın
Ya da onun suretine bürünen deccalın
Çöktüğü yerde gözyaşı nafiledir
Hangi iyi niyeti taşıyor isen
Önce kendi kapının önüne temizleyeceksin
Hangi haber bülteninde
Ateş yağmıyor ülkenin bir yerine
Yüreklerde tahribi yüksek bir bomba patlıyor
Aldatılmış kandırılmış insanlarımız
Sokak ortasında ansızın kalleşçe vurulan insanlarımız
Ölümü bilerek
Sevdiklerini arkada bırakarak
Sonsuzluğa kanat geren
Sessiz askerler
Sizi biz biliyoruz
Allah bizi sizinle beraber etsin
Hep beraber köpeklerin izlerini süreceğiz
Gerektiği yerde gerektiği zamanda
Ne bir eksik nede bir fazla
Ruhumuzu seve seve vereceğiz
‘Siz onlara ölü demeyiniz lakin onlar ölü değildir siz bilemezsiniz’
Bilemeyen insanlardan asla olmadık
Duymadı mı sanıyorsun yüreğini parça parça
Çoluğunu çocuğunu aç açık bırakıp gitmek zorunda olan
Basite alınıp hor görülen şehitler
Bu sözleri hak ettiler mi?
Yalancı timsah gözyaşlarını asla affetmezler
Onlar hep bizimle
Onlar hep sonsuza kadar yaşarlar
Üzerinde yaşanılan toprak
Onu kanıyla sulayan insanların
Hediyesidir halkına
Ölüm bile korkutmazken insanı

Kötü söz param parça eder
Acıyı hisseden yürek
Üzülmemiştir küsmemiştir diyebilir misin?
Be hey yolunu sapıtmış
Ülke şerefini ayaklar altına almış
Dili zehir
Yüreği karışık mahlûk
Yüzyıl yıkasan yüreğini
Asla bir daha temiz görmeyeceğim
Sözlerini geri alsan bile
Seni affetmeyecek kanlar içinde ölen bir ordu var
‘Siz onlara ölü demeyiniz lakin onlar ölü değildir siz bilemezsiniz’

Hangi kelimenin hangi amacına ardına gizlenip
Kurtaracaksın kendini
Belki unutacaklar zamanla
Zamanla ekmek derdinde
Yeni dertler eşiğinde unutacaklar
Yüreği delen ölümlerle
Unutacaklar halkım
Asla unutmayacaklarda var
Asla affetmeyeceklerde var
Asla susmayacaklarda var

Her zaman halkı için gözünü kırpmadan öleceklerde
Ölümlerimiz asla boşa olmayacak
Ne senden önce nede senden sonra
Aklını başına topla tövbe kapısına gel
Yüreğini kırdıklarının
Hakkını hiçe saydıklarının
Hakkını ver helallik iste
‘Biz sizi liderlerinizle hesaba çekeceğiz’
Sakın unuttuğun bir şeyler olmasın
Ya da yanlış anladığın
Hükümranlık geçicidir
Torba geçirilirken bu askerin başına
Alamadın intikamını şimşek gibi
Şimşek gibi giremedin inlerine
Yüreği üzgün asker bıraktın
Ne yaşayanlara saygın oldu
Nede ölülerine
Gel temizle kendini
Kasımpaşa Kasımpaşa olalı
Böyle korkuluk görmedi
Böyle bostan ağası görmedi
Göndereceksin oğlunu askere kan rengini hissederek
Vereceksin kızını gelinlikler içinde
Kalleş bir bombanın sonunda toprağa
Bir ateş düşsünde yüreğine
Böyle konuşamazsın işte
Halk hakkını ister
Seni elleriyle getirenler ki
Onlar 10 kişiden bildin 3 dür bilemedin 4 dür.
Diğerleri indirmesini de bilirler
‘Kim zerre kadar günah işlerse cezasını kim zerre kadar sevap işlerse mükâfatını alır’
Be hey cahil
Askerde ülkesini savunanlarda
Poliste
Halkta
Öğretmende
Hocada
Kimse uzuneşek oynamadı
Öldüklerini bildiler
Bıraktıklarını bildiler
Bile bile öldüler
Senin gibilere rağmen
Severek vatan için
Gene ölürler
Gerektiğinde ölürüz
Yan gelip yatanlar
Yetim hakkını yiyen köpeklerdir
Gerçi onlar çalmakla meşgul oldukları için
Çalışıyor da sayabilirsin
Tersine motor gibi

Ne kesildin sen başımızı
Ne yaptığını bildin mi?
Ne dediğini bildin mi sen?

Git hala sağken
Şehit olmamışken
Rasgele patlayan bombalarda kızın ölmemişken
Onları sev bağrına bas
Öp kokla yüreklerini hisset

Şehit ailelerinin bağrına basacakları evlatları
Topraklarında Yatıyor
Asker yatacağı yeri en iyi bilendir
Seni affedecekler ancak yattığı yeri bilenlerdir.