ASKeR OĞLuMa MeKTuP..! ...

Oğlum; bu sana olan tutkumun, sevgimin, şefkatimin ve gurururum mektubudur..Etraflıca okumalısın..İçinde, hasretim var...özlemlerim var...ve dediğim gibi gururum var.

Senden ilk kez bu kadar uzun süreliğine ayırlıyorum..Gidipte gelememek var..Gelipte görmemek var oğlum...Bu birkaç haftalığına bir sahil yöresine tatil yapmaya, kısa süreliğine ana evinden iş aramak için uzaklaşmaya da benzemez oğlum..Zor da ne zor..Volkan oldun şimdiden bağrımda..

Küçük bir kızken, evlendiğimde nedendir bilmem hep erkek çocuklarım olmasını hayal eder dururdum...Daha bir hayranlıkla bakardım erkek çocuklarına..Babama olan bağlılımdan mıdır? Yok sa abimin şortlu ve tişörtlü hallerine gıptamdan mıdır? Bilmezdim doğrusu...Nihayetinde hayallerim gerçeğe dönüştü..Babanla büyük bir aşkla evlendim ve benimde bir erkek evladım dünyaya geldi...Şeker mi şekerdin..Dünya tatlısı, kıvırcık saçların, denizin en lacivertinden gözlerin vardı..Tosun mu tosundun üstelik..Bu tarif ettiğim bebek, sendin oğul...Artık ben ve baban mutluluktan uçuyorduk....Babana dükkanında yardımcı gerekiyordu...o da bu nedenle uçuyordu göklere...Baba olmuştu en nihayetinde..Seni çok seviyorduk..Ve büyüdün okullara gittin..Başarılı oldun oldukça..Mutluluğumuz katlanarak büyüyordu günler geçtikçe...Sen ilkokula başladığında aynı senin bebekliğin tatlılığında Rabbim bir erkek evlat daha nasip etti bizlere..O da abisinin bir kopyasıydı adeta...Onun gözleri sadece kakao kahvesiydi..Çok şekerdi..İkinizle de inanılmaz mutluyduk...ikinizde usluydunuz..beni hiç üzmediniz....

Memuriyetim süresince, müthiş bir özveriyle çalışmıştım ve günümü doldurduğumda da emekli olmuştum..Yeni nesillere severek bırakmıştım yerimi..Bir lokma ekmeğin kursağımızdan helalince geçirmenin mücadelesindeydik babanla ikimizde....