Doğalı gün mü gördü,,kaderiydi fakirlik,
Doğuştan askerdi zaten,
Üç sevdası,vatanı,yâri,anası,
Attılar havaya,
“ En büyük asker bizim asker”,
Sarıldı silahına,yeni doğmuş bebeği gibi,
Girdi demirin karnına,
Sanki anasının rahmi,Alman malı tankına,
Yırtarak taşı toprağı,
Çalarken kavalını,fareli çölün kavalcısı,Kovboy ,
Eziyor dağ farelerini,kana bulanıyor paletler,
Tank demir ,hava kurşun,ensesinde Şehadet,
Esiyor çöl fırtınası gibi,Tunç yürekli,asker Memet...
Kayıt Tarihi : 25.2.2018 08:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Demir’in karnı
![Kadir Ünlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/25/asker-memet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!