Asker Mektubu-Nazire

Ela gözlüm, üzülüp de ağlama.
Yazıldı teskere hemen yoldayım.
Çantam hazır vurdummuydum sırtıma,
Kahvaltımı yapar yapmaz ordayım.

Aramızda dağlar varmış ne çıkar.
İster yağmur olsun isterse de kar,
Kalk borusu şimdi birazdan çalar,
Postalımı giyer giymez ordayım.

Hasretimi koydum mektup içine.
Ne türküler yaktım bilmem ismine,
Kötü şey gelmesin sakın kalbine,
Yatağımı bozar bozmaz ordayım.

Ahınan, vahınan bu iş olmuyor.
Vakit, hiç geçmiyor zaman, dolmuyor
Kimse derdin nedir diye somuyor,
Şu yaz geçsin, gelince güz ordayım.

Efkârımı dağıtmıyor sigara.
Varsın kalsın yine vuslat bahara,
Hele nergiz, sümbül düşsün dağlara,
Kokusunu alır almaz ordayım.

Zor derlerdi askerlik, hiç zor değil.
Yakan aşk ateşi beni kor değil,
İki ayım kaldı bu gün de dahil,
Siz yaylaya göçer göçmez ordayım.

Oyalı mendilin, koynumda durur.
Rüyalarım beni alır götürür.
Oğlum Ali eşiklikte oturur,
O ayağa kalkar kalkmaz ordayım.

Öğle olur tüfekleri, çatarız.
Yan geliriz çayırlara yatarız.
Söğüt dallarına, tarih atarız.
Bir yudum su, içer içmez ordayım.

Mektubunu aldım çabuk gel diyen,
Asker şapkasını, yere çal diyen,
Amma ve de lakin çavuş ol diyen,
Pırpırları, takar takmaz ordayım.

Bir gün bu şapkayı, ben de atarım.
Ğöğe doğru şöyle, geri tutarım.
Benim iki gözüm, ayalim,karım.
Sen lambayı yakar yakmaz ordayım.

Ela gözlü yarim Emine'msin sen.
Dilimden düşmeyen, kelimemsin sen.
Kınalı kekliğim damda öterken,
Ferikleri, uçar uçmaz ordayım.

Dostozan'dan hediyedir bu mektup.
Hissesini, alsın herkes okutup,
Mor dağları, renk renk eylerken grup,
Şu nöbeti, tutar tutmaz ordayım.

Maraş'ca ve Kar'dan