Asker Mektubu Şiiri - Oğuz Alp Yüksel

Askerden askere gelen mektuptu,
Önce kendi okudu, sonra okuttu,
Anlayan anladı, anlamayan unuttu,
Kimi şeker oldu, kimi zehir Ya Rabbi!

Vatan dediğimiz kutsal toprakta,
Şu uçan kuşta, şu düşen yaprakta,
Anlamadım hala maddeye tapmakta,
Kimi sosyalist oldu, kimi ateist Ya Rabbi!

Doğruyu gördü, doğruluğa yaslanmadı,
Gökten nur yağdı, zerre kadar ıslanmadı,
Neler gördü, neler çekti, hala uslanmadı,
Kimi terörist oldu, kimi vatan haini Ya Rabbi!

Tevekkel-tü Taal-Allah dedik iş bitti,
Sana iman eyledik, gönül huzur etti,
Niceleri ana kuzusu, niceleri yiğitti,
Kimi sarhoş oldu, kimi berduş Ya Rabbi!

Bana öğretilmedi diyor yavaşça,
Aklı başına gelmiş güya savaşta,
Gözü yine parada, pulda taşta,
Kimi materyalist oldu, kimi çiyacı Ya Rabbi!

Yeri göğü yaratan Rabbim,
Bazen kelepçeli, bazen havada elim,
Senden başkasına açılmıyor dilim,
Bizi davamızda başarılı eyle Ya Rabbi!

Asırlardır Atam uğraştı durdu,
Bildiğini öğretti, bilmediğini sordu,
Taa Viyana’ya kadar genişletti yurdu,
Parçalanan bu bedeni birleştir Ya Rabbi!

Ağlasam boşuna, inlesem boşuna,
Kiminin garibine gitti, kiminin hoşuna,
Tövbe haşa! haddimiz mi? karışmak işine,
Şu zalimlere bir ders ver Ya Rabbi!

Senden başkasına açılmaz ellerim,
Kah konuşur kah dinlerim,
Öz yurdumda kurudu güllerim,
Şu kalplere de güneş girsin Ya Rabbi!

Hiç birimizin bileği bükülmesin,
İmanla dikilen dikiş sökülmesin,
Hasret yerine hüzün ekilmesin,
Bu kutsal görevi mübarek eyle Ya Rabbi!

Biz bu davaya başımızı koymuşuz,
Gardaş çığlığını yürekten duymuşuz,
Binlerce, milyonlarca şehit vermişiz,
Bizi boynu bükük koyma Ya Rabbi!