senin yoklugundur
beni bu hale getiren
kolyen ve
minik ellerin hatrımda
yüzünü bile unuttum
bir sigara daha
ve alkollük bir sevdaya yelkenlerim acık
askerlikte bitiyor
adamlıgımızı koruyarak
ihanetlerdende uzak durarak
cıkıyoruz yolumuza
belki bir nöbet kulesinde
belkide bir nizamiyede
görürsün adını
aşklara kör biri gibi bakıyorum artık
senin gözlerin
senin sacların aklımda
nöbetim seninle cicegim
sensiz gecmiyor
zor olan seni unutmaya calışmak
bir insan bu kadar severmi bee
bu kadar yanar mı
şimdi senin şehrindeyim
boludayım
beni ararsan bulamazsın
bu aşkı bitiremeden
gidiyorum buralardan
hoş ve cicikal
beni seninle yogurdular
sensiz ölüyorum
ve bir asker olarak sana
dua ediyorum
yolun acık olsun
ateşten gömleğim.....
''minik ellerin ve kolyen hala aklımda,
artık bu asker sensiz yapamıyor''
Kayıt Tarihi : 25.12.2006 20:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!