Bugün yine oturdum karıncaların derdini dinleme için deniz kenarındaki çam ağacının dibine
Bir de baktım ağustos böceği ile karınca yürüyorlardı elele
Gerçeklerime romantizm karıştı, birden kaçmak geldi içimden
Melankoli oldum ıssız bölgelerin bir köşesinde
Bardaktan boşansın istiyordum ki yağmur öylesine
Karınca ile cırcır böceğinin hayalini götürsün düşler ülkesine
Ne yağmur yağdı, ne esti fırtına, ne de hayal kayboldu,
Demek ki çam ağaçlarının altında böyle şeylerde oluyordu
Asıldım kocaman sigaramdan birkaç nefes derin derin
Hafif bir meltem okşadı yüzümü serin serin
Otururken yemin ettim kalkmamaya bu cennet köşesinden
Sonunda ne olacağını bilmemde derim Allah Kerim
Olmalı her izimde alın terim.
Sedat KİRACI 26.08.1979
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta