Asker Yolu Şiiri - Atilla Yıldız

Ufuk karardı
Gece sessiz
Havlar köpekler
Uzaktan
Uzaktan

Kızarırken tan yeri
Yavaştan
Seslenir Ali dayı
Kalk Emine
Isıt çorbayı
Birazdan geçecek tren
Olur ya askerden
Oğlum gelecek
Ali oğlu Ali
Üşümüştür belki
Isınsın içi

Hani gitmişti ya trenle
Yıllar oldu gideli
Sadece üç mektup geldi
Kim bilir onu da kim yazdı
Yoktu okuması yazması
Ama giderken
Bir gelin iki de çocuk vardı
Zatürre olmuş yün yıkarken
Döndü gelin
Kimse kurtaramadı

Çocuklar uyur köşede ocak yanında
Yanar tezek ocakta
Çocuklar üşümesin

Birazdan gelir tren sesi
Yangın yürekler hızlanır
Ana da baba da
Yine her gün gibi

Oysa ne Ali gelir
Ne de biter
Umut ve bekleyiş