Sen yoksun ben sensizliği öğrendim yokluğunda,
gelirsin umudumu hep kalbimde tuttum.
Hep yollarını gözledim gündüzleri
Geceleri ağlamayı öğrendim
derdimi şiirlere dökmeyi
saatlerce düşünmeyi
sensizliğin ölüm olduğunu öğrendim.
Sen yoksun ya, bende yokum o zaman.
Hadi çıkda gel; sevindir şu yaralı kalbimi,
sevindir şu masum çocuğu,
sevindir işte.
Ne biliyim kokla, öp, yavrum de, gezdir,
kısacası babam de..
Hüseyin Erdi Toker
Kayıt Tarihi : 17.7.2017 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Erdi Toker](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/17/asker-babam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!