Bir feryat yükseldi
Bir kzıın feryadıydı bu
Sanki kendini parçalarcasına
Yiğidim, Aslanım diye bağırıyordu
Ali'm beni nasıl bırakıp gittin diyordu
Ali beni çocukluk arkadaşımdı
Hemen koştum feryadın geldiği yere
Dondum, kaldım oracıkta
Üstünde Türk Bayrağı olan bir tabut
Tabutun önünde ise Ali'nin resmi
Gözlerim daldı bir an
Ali'yle geçirdiğim zamanlar geldi aklıma
Çocukken çaldığımız elmalar
Beraber koştuğumuz köyümüzün o tozlu yolları
Bana hep derdi düğünümüz beraber olacak
Gözlerimeden yaşlar delicesine akmaya başladı
Son ongünü kalmıştı Ali'nin teskeresine
Tabutuna sarılmaktan başka bir şey yapamadım
Annesi baygın,Sevgilisi perişan
Baba feryad Vatan Sağolsun diye
Biz hiç ayrılmayacaktık Ali
Keşke hep çocuk kalsaydık
Yanlızlığın şimdiden çok zor Ali
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 10:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

ömrünüze bereket, her şey gönlünüzce olsun
derin saygılarımla
İbrahim Çelikli
TÜM YORUMLAR (1)