Asker Şiiri - Abdullah Kocabıyık

Uttum seninle nasıl tanıştık,
Acı tatlı anılar yaşadık,
Bazen zengin bazen fakirdik,
Ekmeği sarıp köfte diye yemiştik,
O günler unutulmaz be adamım.

Antalya da basmadık yer bırakmadık,
İd da için düdenden bile atladık,
Hayat hep öyle kalacak sandık,
Zaman nasılda geçti anlayamadık,
Yaşananları yaşayan anlar adamım.

Neyse sen neler yapıyorsun,
Geceleri nöbet tutuyor musun?
Duyduğuma göre çok korkuyormuşsun,
Tüfeğini tutmasını biliyor musun?
Gel de ben öğreteyim adamım!

Deveciye hal hatır soruyor musun?
Komutanlarına selam veriyor musun?
Günde kaç terörist tutuyorsun,
Yemekleri beğeniyor musun?
Aç kalma ne bulursan ye adamım.

Mektubunda anlatıyorsun,
Har gün çatışmaya giriyormuşsun,
G 3le yine tarıyormuşsun,
Gök yüzüne ismini yazıyormuşsun,
Mermileri ziyan etme adamım.

Böyle mektubu sana kimse yazmaz,
Asker dediğin esas duruşu bozmaz,
Şafak saymakla askerlik bitmez,
Onbaşılık bize sökmez,
Hava atma sen giderken ben geliyordum adamım.

Bu nasihatleri al da benden,
Sakın çıkayım deme yoldan,
Olmaz daha iyi asker senden,
Sağ salim teskereni al gel oradan,
Aman Ispartalı olduğunu belli etme adamım......