Bir savaşır ki o, siperde,
Işıkları parlak ve delicidir
Süngüleri takılmış,
Hem makineli tüfektir,
-hem de cihangir.
Botların gümüş gibi parlıyor asker!
Şapkan da birazcık yana kaymışa benzer,
Güneş nasıl yansır; pak alnından görürüm,
Kama dolanmış soğuk palaskada, ay gibi parlar,
-dalar öte-yana.
Ve an gelir,
gümüş bir ışık şavkar yüzüne;
Gözler de bir garip kamaşık,
Sahi, senin botların;
-gümüşten mi asker?
12.09.1987-Hasdal
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 3.2.2008 02:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Askerliğin, yiğitçe yaşanası anları da vardır, her ne kadar savaş kötü anılarımızı canlandırsa da. Savaş tabii ki, en son çare olmalı, ama her topluluğun da bir askeri olmak zorunda, galiba en azından caydırıcı bir etkisinin olması açısından... Askerlik anlarından derlenen bir canlandırma ile karşı karşıyayız, zor anlarda ozan da askere gidebilir, evde anasını bırakıp. Bakalım görelim, asker ne etmiş, ne eylemiş... Saygılarımla...
![Orhan Tiryakioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/03/asker-44.jpg)
Gümüş ışıkları görürüm;
Gözlerim de bir garip kamaşıktır,
Sahi;
senin botların gümüşten mi asker?
Yüreğinize sağlık.Tanrım askerlerimizi korusun. Tam puan.
TÜM YORUMLAR (2)