Asker(2) Şiiri - Cihat Şahin

Şu dünyada her varlık, Halik’ına bir asker
İnsan ise onların, başlarında kazasker!

Ne yazık ki görevin, farkındadır az asker,
Dâhil isen kahire; öğren bunu tez asker!

Bir askerdir Müslüman, Mevla’sının emrinde!
Vazifesi kulluktur, şu kısacık ömründe.

Muti olmak zorunda, emre Hakkın askeri,
Azamiye güç varken, olmaz saygı asgari!

Vazifesi ne ise; yapmalıdır her nefer!
Sen ki onu yapmadın, ömür boyu bir sefer!

Kim ki yapmaz hakkınca, tevdi olan görevi;
Öldüğünde kabir’i; olur ona kor evi!

Görev için kâfidir, er’e günde bir saat!
Çok mu sence Rabbine, koca günde şu taat?

Olmamalı er kişi; asla, kat’a bir nankör!
Nasıl olur mert olan, ihsanlara bakarkör?

Seçmiyorsa gözlerin; gözlük edin kendine!
Yap acilen başvuru; şu iş için son dine!

İtimat et sultan’a, vazifeni yaparken!
Aç bırakmaz o seni, bil nöbeti tutarken.

Olmamalı bahane, er’e derd-i maişet!
Hiç durmadan verirken, sana Rabbin; meyve, et.

At üstünden gafleti, dön göreve, geç kara!
Eder yoksa sahibin; Dünya, Uhra maskara!

Sakın alma hafife, ciddi iştir askerlik!
Ve o kadar şerefli, bir meslektir neferlik!

Sırf Allah’a olmalı, elbette ki o görev!
Hak rızayı düşünüp, askerliği ciddi sev!

Bilmelidir her mü’min, ölüm kula teskere!
Teskerenin haberi; müjde olur askere.

Cihat ŞAHİN
21.02.2011-İZMİR