Asker Şiiri - Ferhat Göktürk

Ben askerim arkadaş
Ve hayat namlunun ucunda
Kırmızı çizgi bir önde bir arkada
Gidip geliyorum sanki sıratın üstünde

Ölüm karşıki sokaktaki ev
Yaşamak pembe panjurlu yazlık
Ben ortada kaldım
Her sabah düşünürüm akşam ikamet hangisinde

Karar veremezsinki nerde kalsan
Ben dursam kurşun durmaz
Kurşun dursa ben kovalarım
Öyle ya vatan bu

Vatan başka şeye benzermi
Ben öleyimki sen yaşa
Ben öleyimki oğlum yaşasın
Benden daha özgür belkide

Ben askerim arkadaş
Ayağımda sümerbank postalı
Cebimde asker cigarası
Ve ölüm namlunun ağzında
Ya ona ya bana