yıka ayaklarımı karanlığa karşı
sessiz bir öfkenin kusmasına
kara sayfalar yazmasın
koşmasın kan kapısına
su’ya kavuştur
tılsımı yitmiş sevdalara gölgenden kat
yüzünden biraz
gözlerinin karasından
illa boynunu bük
acı acemi çocuklara
yıka ayaklarımı
gitmesin cinayetlere
ölürüm bir gün
yüzünü unuturda gidersem idamlara
al öfkemi
yıka ayaklarımı
ellerim kan içinde
tırnak kirimden katıyorum
kendini yiyen bu medeniyete
bilmediğimden değil
korkumdan
büyük harflerle başlayan yazmalarımda
küçük harflerde geçsin başa
kalmasınlar sonların yanında
kuralsız olsun bu çığlık
yanmasın karanlıkta...
su yılı
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 9.8.2006 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni kötü söz etmekten A……… alıkoyar
Beni kötülük etmekten A…….alıkoyar
Beni nefretten A……..alıkoyar
Derler ki dünyayı yaratan aşktır* Kim demiş bilemem.
Sevdiğine yaratmıştır. İyi yapmıştır.
Aşk dile geldiyse ve ondansa oturup şiir okuyacaksınız.
Ne adamlık, ne terbiye, ne erkeklik sizden gelmiş ve öğrenilmiş değildir.
Şiir okuyacaksanız şiir, yoksa gelip de şiirimin altını kirletmeyin lütfen !
Had bildirirken kendini yitirmede, değer, kutsal, güzel, iyi, hak, öğretirken
daha değerli tavsiye, davranış ve uygulama göstermek için Rastgele.
Anladım anlamadığınızı anlattım, iki söz ettim dağıttım.Lokma olsun divanda.
Aşkdaşımla bu yoldayım. Yolumun çizgilerini şiirime sakladım.
Anlayana, dinleyene, birliğimize, dirliğimize, İNSANA, GERÇEĞE HÜ
..
TÜM YORUMLAR (2)