Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Aşkın tarifi satırlara sığmıyor.
Nazan hanım şairleri tanıtayım okuyucuya iyi bir şeyler sunayım diye bir dertleri yok, galiba bir bilgisayar programı günün şiirini otomatik atıyor. bir şiir 3 kez günün şiiri seçilir mi geçen yıl aynı tarihte seçilmiş, teşekkürünüzü de duyan yok.
Aşk, bir ejderhadır !
Nedenleri sende saklı kalmak üzere
İnatla ve ısrarla
Geri dönülmez yollara girdiğin günden beri
Yapayalnız bırakmanın
Vefasızlığın adıdır aşk.
Aşk, bir elvedadır !
İyi niyetlerle başlattığım süreçlerin
Önce bir derde
Sonra kısır döngüye
Ve nihayet
Beni bitirmesinin adıdır aşk.
Aşk, bir müntehâdır !
Yani
Bir kar tanesi, bir çığ;
Bir nokta, bir girdap oluverdi
Ve en zayıf ânımda
Canavar beni yutuverdi...
Aşk, bir ejderhadır !
BŞ
Arkadaşlar yorumların çokluğuna aldanmayın geçen sene bugün bu şiir yine günün şiiri seçilmiş bende yorum yapmışım yorumlar eski, yazıklar olsun bu anlayışa, okuyucuyu aptal yerine koymak değil de nedir bu? ve bu ilk değil bu kaçıncı tekrar.
"Aşk", kelimesinin sözlük manası bu dediklerinizin hiç birisi değildir şair bey. "Aşk", "Işk" ve "Aşeka" kökünden türetilen bir tabir olup mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan fedakar ağaçlara yaptığı gibi- sarılıp severken boğup öldürmesi demektir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
anlatacak dillerime bağ oldular
varılacak yurduma dağ oldular
“aşk gitmektir.”
Ne güzel söylemiş şair.
Ruhu şad olsun.
Seçki için teşekkürler
Saygılarımla
Dişlerini gösteriyor kalbimin dişleri
Oniki parmak bağırsağımın dişlileri
Sindirim sistemimin çarklarını çevirmekteler
Bir an bak semaya yüreği ele al be
Sülüs gönderip alyuvar çağırır askere celbe
Dalağımın parmakları kova kova kan taşır kalbe
Akciğerler onca hava devirmekteler
Mide'm ayağıyla parçalar döğer
Pankreas vücutta organım diğer
Laborant adeta şu karaciğer
Böbrekler süzme işini kıvırmaktalar
Şeklinde devam etse hoş olurmuştu
Şairimiz aşkı sevgiyi mercek altına yatırmış
Biz ne olduğunu bilmememiz
Kendisinin aşkı çok iyi tatması
Aşk acısı çekip
Yüreğinin uf olması nedeni ile aşkı tarif ediyor
Aşk kendini bilmektir felan demekte
Aşkın arapça eşik kökünden geldiğinden
Aşkın hayatın kapı eşiği
Aşkın medeniyetin beşiği olduğundan bahis açıp
Etrafa diş göstermekten geri durmuyor
Bana sormasınlar
Önce gidip kinlerini yıkasınlar
Şiire sanata kin
Edebiyata hınç duyuyor bu şahıslar
Şiirden anlamıyor
Şaire sataşıyorlar demekte gizli gizli
Subminal olarak
Şairimiz şiir yazmasına engel
Ayakbağı olduğumuzu
Önünde mani sıra dağ olduğumuzu
Söylüyor
Gölge etme başka ihsan istemem
Ben elimde diyojenin feneri gündüz gözü ile insan arıyorum
İnsan mısınız ula
Adam mısınız ula diyor
haklı olarak
O nedenle şiirin şairin çok üzerine gitmemeli
Bu şekilde kendini iyi hissediyor
Bir nebze deşarz oluyorsa
Yazmalı bu tür kimseler
Bir ara bi hatun çıktı dua ediyordu
Sağdan soldan önden arkadan donaaaat donaaat
Diyor
Donanım ile donanmasını istiyordu herkesin
Rabbim hepimizi donanım ile donatsın
Bilgi silah
Bilgi donatı
Bilgi erdem fazilet
Şairimiz bizi bilgilendirdi şuurlandırdı sağolsun şairimiz
Ne günlere kaldık ey hünkar
Karpuz kabuğu doğra yer kes
Horozlar ozandır etmeyin inkar
Hemen hemen şair oldu herkes..
İstemeeem beenn bu hayaaatın sözümonaaa pembeee renginiii
Sen de beniiim hatalaaarımdaan
Saygılar..
Geçen sene aynı gün yine bu şiir güne seçilmiş. Ondan 3 yıl önce yine güne getirilmiş. Seçki anlaşılan işi otomatiğe bağlamış. Böyle olunca 3 kere güne gelen şiir hiç yorum yapılmadan kalınca hem şairine yazık hem okura yazık.
Ve aşk, kaybede kaybede kazanmaktır..
Aşk; aşık denenin karakterine göre şekil alan bir hal,
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta