Aşkale Destanı Şiiri - Abdulkadir Özdem

AŞKALE DESTANI
Kapısıdır Aşkale, Erzurum’un batıdan
Dadaş beldelerine girilir bu kapıdan

Milat’ın öncesinde, kurulmuştur Aşhane
Hitit, Asur, Hazer’ler hüküm sürmüş çok sene

Doğu Roma hükmetmiş, devretmiş Bizanslıya
Dört yüz on sene sonra, fetholmuş Saltuklu’ya

Aksak Timur geçirmiş, Aşhane’yi eline
Otlukbeli savaşı, Osmanlıda biline

Bin beş yüz on dört yılı, Çaldıran savaşında
Artık düzlüğe çıktı, tapusu Osmanlıda

İşgal oldu üç kere, Osmanlı, Rus savaşı
Ruslar çekildi, gitti. Ermeni’yle anlaştı

Azınlık Ermeniler yaşarlardı sulh ile
Aşkale’li güvenir, ayrım yapmazdı bile

Ruslar çekilip gitti, silahlarını verdi
Ermeni silahlandı, çokça zulümler etti

Yaktı, yıktı köyleri, zulüm arşa dayandı
O zamanda sel gibi Müslüman kanı aktı

Nahiyeydi Aşkale, büyük bir köy gibiydi
Silahsızdı Dadaşlar, kendi halinde idi

Camiye doldurdular, halkı Cinis köyünde
Beş yüz seksen can yandı, o gün Cinis köyünde

Topalçavuş, Merdiven, Karahasan, Persor’da
Yeniköy, Karabıyık, Pırtın, Ergemansur’da

Dokuz yüzden çok fazla, insan şehit verildi
Yüzlerce ev yakıldı, yıkıp, tahrip edildi

Bu Ermeni insafsız, acımasız, hem vahşi
Kadın, ihtiyar, çocuk demez keserler başı

Bin dokuz yüz on sekiz, o gün üç Mart öncesi
Aşkale’li milisler, Alevi’si, Sünni’si

Karabekir Paşa’mız, yetişti asker ile
Kurtulmuştu Aşkale, büyük bir sevinç ile

Allah’ım yaşatmasın böyle savaş bir daha
Korusun bu Milleti, yine kaldırsın şaha

Önce Şogen dediler, sonra dediler Kale
Bir zamanın sonunda, adı kaldı Aşkale

Aşlar pişer verilir, Aşhane’de yolcuya
Yetime, kimsesize, askere ve kolcuya

Aşkale’nin kalesi tepenin üzerinde
Yıkılmıştır bu kale, yeller eser yerinde

Cinis köyünde höyük, kalesi var yıkılmış
Evrenni’nin kümbeti, neden harap edilmiş?

Ziravank harabesi, Ağveyis ’in hanları
Hacıbekir köyünde vardır kervansarayı

Taşağıl ’da Kızıltaş, güzel Peri kayası
Şah gölünde bulunur alabalığın hası

Bir yanardağ gölüdür Şah Göl Haydarhacı’da
Tabiata gizlenmiş Dumanlı dağlarında

Kop dağında şehitlik, buz gibidir suları
Yaylalarda beslenir koyun ve kuzuları

Karasuya karışır nazlı Serçeme suyu
İçinden akar gider Karahasan’ın çayı

Yüksektir, geçit vermez o güzelim Kop dağı
Güllü, Meryem dağları, Dumanlı, Cecan dağı

Kışların çok soğuktur, bereketli kar yağar
Kaban dağı dibinden durmaz Karasu akar

Dağlarda depolanmış alçı, krom, manyezit
Kükürtlü kömürleri, toprak altında linyit

Çiçeklerle bezenmiş arazin, yaylaların
Arıcılık her yerde, şifalıdır balların

Aşkale’yi terk edip gurbete giden bile
Unutmaz vatanını, her an getirir dile

Aşkale’nin sevgisi benliklere kazınmış
Aşkale’yi metheden nice şiir yazılmış

Yüzyılların ardından kopup gelen bir vakar
Kışın yağar gönlüne, rahmet deryasından kar

Aşkale türküleri hep söylenir dillerde
Bar oynuyor Dadaşlar, canlarda, gönüllerde

Tello gider, yan gider. Arabam mazılıdır.
Kutuda karabiber. Yemenim turalıdır.

Yanık türküler söyler sanatçın, Ozanların
Gönlümüze dokunur bağlama üstatların

Hafızların Kuran’ı canı gönülden okur
Kızların, anaların halı ve ihram dokur

Hattatlar hilye yazar, Müzehhiplerin süsler
Ressam çizer, Şairler seni şiirle besler

Can Aşkale’m sanatın, kültürlerin beşiği
Selçuklu ve Osmanlı’nın kapısının eşiği

Aşkale’li asildir, kültürlüdür, görgülü
Vatan, Millet sevdası benliğinde örgülü

Cumhuriyetle güldün, güzelleştin, serpildin
Vatanını, Milleti canından aziz bildin

Can Alevi, can Sünni kardeşlikle yol bulsun
Birlik ve beraberlik, şiarın, ülkün olsun

Üç Mart günüdür bugün, güzel günlerin biri
Allah feraset verdi, yazdım ben bu şiiri

Özdem’ im çok severim vatanım Aşkale’yi
Taşını, toprağını, geleneği, töreyi

Felaketten, beladan korusun seni Allah
Nazar değmesin sana, kırk bir kere Maşallah

Abdulkadir Özdem
İstanbul / 03 Mart 2022