AŞKA ZİYAN
Eli kulağında bir hıçkırık
Masa üstüne bıraktığım.
Kop gel, bir esrik kelebek ol,
Ayrık otlar misali çek kopar kökümden.
Salarcasına varlığının girdabına.
Her köşe yanık kokusu
Bir niyaz yaşatırcasına bakışınla.
Diline pelesenk et aşkımı,
Dolup dolup boşalamasam da …
Ardınca gelecekse gelsin ruhuma,
Kopkoyu bir sarılık,
Yaman bir ayrılık,
Aşka ziyan.
Yani ki
Kat umutlarımı zamana,
En güzel acını sun bana.
Vuslatlar aşırıp gün ortasından,
Bir bade ,bir tılsım …damarlarıma dol;
Yıkılsın çeperlerim an be an
Akla ziyan…
YUSUF GÖKBAKAN
Kayıt Tarihi : 7.2.2018 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Gökbakan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/07/aska-ziyan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)