Aşka Zaman Yok Şiiri - Mehmet Nacar

Tufana uğradı gönlümün yurdu,
Huzuru çaldırdım, aşka zaman yok.
Dilekçe yazarak daldığım derdi,
Feleğe bildirdim, aşka zaman yok.

Üstüme düşünce çilenin çığı,
Altında kırıldı umut bardağı.
Güneşe darıldı gönül yaprağı,
Fideyi soldurdum, aşka zaman yok.

Ben başka âlemim, yar başka âlem,
Muhabbet fethinde yıkıldı kalem.
Mecnunun soyundan yürek sülalem,
Sevdayı öldürdüm, aşka zaman yok.

Yanılıp birine tutulsam bile,
Bülbüller inanmaz vefasız güle.
Sevgili yüzünden düştüğüm hale,
Düşmanı güldürdüm, aşka zaman yok.

Hasreti doldurup hüzün tasına,
İçerken elveda yar sevdasına.
Büyük okyanusun dip noktasına,
Ruhumu daldırdım, aşka zaman yok.

Vuslatın müjdesi gönül çarşıma,
Gelmeden hüzünler doldu arşıma.
Sitemkâr cananı aldım karşıma,
Sinirden çıldırdım, aşka zaman yok.

Derbeder tavrımda bir garip hal var,
Harabat ehlinin gezdiğim bulvar.
Sevgili diyor ki, ömrünce yalvar,
Dilimi aldırdım, aşka zaman yok.

Ulaştım varılmaz dağ arasına,
Uzandım yalnızlık mağarasına.
Gönlümü ecenin hatırasına,
Raflara kaldırdım, aşka zaman yok.

Baş etmek kolay mı Tek Hece ile?
Canından bezdirdi Cemal’i bile.
Sevdayı ararken toplayıp bela,
Heybemi doldurdum, aşka zaman yok.