Aşkı Yakıştıramıyorum kendime bu sıralar.
Belki de ben aşka yakışamıyorum.
Özlem ile;
Çifte kavrulmuş sevdalar biriktiriyorum içimde.
Hasrete kanıyorum aşkı tatmadan.
Nedir anlamı bu kasvetin bilmiyorum.
Ve nedir zamanı bu hasretin.
Sevmenin bir günü var mıdır?
Çünkü;
Aşkı Yakıştıramıyorum kendime bu sıralar.
Belki de ben aşka yakışamıyorum.
Bir yalnızlık var içimde uçsuz bucaksız.
Kendimle baş başa kalıyorum hep.
Ve galiba özlemek her zaman iyi gelmiyor bana.
Bir yanım eksik sanki.
Hayatımın geri kalanını arıyorum.
Hayallerim beni terk edip giderken,
Ben aşkı kollarımda istiyorum.
Ama;
Aşkı Yakıştıramıyorum kendime bir türlü.
Belki de ben aşka yakışamıyorum.
Batan günün ardından,
Sevdaya susamış gecelere uyanıyorum.
Kalemimi dayayıp gecenin bağrına,
Aşkı yazmaya çalışıyorum.
Ve görüyorum ki;
Aşkı anlatamıyorum kendime bir türlü.
Belki de ben aşkı anlayamıyorum.
Ferdi Çelikcan
Kayıt Tarihi : 13.5.2007 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!