Aşka Vuslat Şiiri - Ahmet Kemal

AŞKA VUSLAT

Ey tezyinatın şaheseri
Alıp gittin en güzel yerimi
Coşkun bir hareketlilik var içimde ki
Kıpır kıpır gökyüzü dört dörtlük
İşte sonsuzca yükseliyor
Ve sırtında büyük bir yük
Bu beden bu özleyiş adandı aşka
Neden öyleyse bırakmıyor bizi
Bütün lezzetleri denedin sen
İttin elinin tersiyle sana bakıp iç çekenleri
Bir gün ışığının yanında karanlık
Ama nedense teğet geçen yılgınlık
Ama neden seninle geçen aramızda
Bu çelişki bir düzlükçesine ayartı
Aşk ceylanları dönsün mü yalnızlığa
Buluşmak için vardı merdiven
Çıkmak için yüceliklere bana
Burak ve kutlu yolculuk için
Kuşkulu hareketleri yor bana
Zamanın katından bir cevelan
Güneşin çiftlenmesi bir başka
Zamanın ardından geliyor