Aşka Veda Şiiri - İsa Sarı

Aşka Veda

Bir kül gibi savrulup bu aşkı öldürürken
Vahşi ve sert çığlığıyla ölümüne bir sevda dan
Cehennemlerden yerin yedi kat diplerine
Kankokusu soluklu koşu
Anlamlandıramadığınız bir çığlık gibi
Oraya ait...
Uzak yalnızlıklar ülkesine
Ya da kendini yılkıya vurmak
Bir zamanki şahlanışların hatırına
Giderken
Sicim gibi bir sağnakta soluk soluğa ateş
Yağmur...
Çılgın doru at ın amaçsız kendini rüzgara vurması
Savrulan ıslak yeleleriyle cesur ve özgür
Yalnız ve onur lu
Giderken...
Son bir mavi kıvılcımla
Ve gökler de gürüldeyen adımlarıyla
Parıldayan
Ve sönen...
Üşümüş akşamların terkedilmişliği
Ve hep başkalarında eriyip giden bir yanımız
Ayrılıklar kavuşmalar dan daha derin bir haz bırakır
Kavuşamadığın dan ayrılmasını bilmeli mi insan
Yoksa sadece yaşamalı mı
Giderken daha çok acı bıraksın diye mi :))
Bahtımız...
Veda her dem senfoninin en güzel yerlerinden azca sonradır
Bazan kavuşmadığınız bir aşkın ayrılığını daha çok hissedersiniz
Ne ilginç
Belki bi arada olmayı daha çok hissetmek için
Bir gün ayrılacağını düşünerek
Evet
Ayrılıklar sevdaya dahil...
Sevdalar da ayrılıklara....