Aşka Veda Şiiri - Muhammed Döleksöz

Gözlerinde daraldım, sıkıntıyla bunaldım,
Sensiz olduğum anlar beni açtı sevdiğim.
Bu kararı alırken bir hayli de zorlandım.
Kuruttuğun bahçemde güller açtı sevdiğim.
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.

Ağlatmaya doymadın, bencilliğin bitmedi.
Taşları eritirdim, gücüm sana yetmedi.
Evimin bacasında gamsız duman tütmedi,
Mutluluğu bana değil ele saçtı sevdiğim.
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.

Saygınlığım kalmadı düştüm senin gözünden,
Nafile ne yaptıysam anlamadın sözümden,
Yazdığım her satır da gönlümdeki hüzünden.
Çektiğim ızdırabı bilen kaçtı sevdiğim?
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.

Cümlende ateş vardı, kelimende ızdırap.
Meseleler bırakmaz her biri ayrı girdap.
Hayaller gözyaşıyla bitap ve turap.
Seni uyarmaya çalan siren kaçtı sevdiğim?
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.

Evinde bahar açtı, sen kışı mı taşıdın?
İyileşmiş yarayı niye bunca kaşıdın.
Aşk oduna yanmadın sen olmadın yaşıdın.
Zamanımız tükendi, süren aştı sevdiğim.
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.

Destan yazsam almadın, kendine de kıymadın.
Hep doğruydu yaptığın, inadından caymadın.
Bu günlere gelirken hiç mi biraz aymadın?
Başına kondurduğun zulden taçtı sevdiğim.
Gönlüme geç kalınca tren kaçtı sevdiğim.