Aşka Ve Hayata Dair Şiiri - Yunus Bingöl

Uzun bir aşkın akşamında
Kalp yangınlarımla kıvransa bir şehrin masumiyeti
Harabeye dönse bir şehrin meydanları
Biriktirsem
Ve çoğaltsam kendimi, denizlerde
Mağaralarda
Ve düşlerde
Yine de ucu yırtık bir gül yaprağıdır hayata dokunmak
Ve tutunmak

Yarım kalmış bir ömrün ateş benizli sancılarında
Bir aşkı solumak
Yaşamak
Ve kurtarmak

Mutluluk kıvamında bir aşkın nağmesine dalıyor baykuşlar
Kör, dilsiz
Sağır
Ve topal akşamlarda unuttum kendimi

Bir şehrin zifiri karanlığında
Unutulmuşluğun acziyetinde
Ve perişanlığında, dağıtsam kendimi bir rüzgâra karşı
Kendimi assam sevgilinin bağına
Ve bostanına

Gülleri serip secde etsem
Aşkın kiremit rengi soluklarında
Hayat bana göz kırpsa gel
Gel dese yanı başıma
Yalın ayak
Sendeleyerek
Ve göğsümü gere gere giderim hayatın yanı başına
Yine de ucu yırtık
Ve buruşmuş bir gül yaprağıdır hayata tutunmak
Ve dokunmak

Hayatın tuhaflığını dağıtsam aynalarda
Yine de lezzetine doyamadığım
Ve alışamadığım bir bûsedir hayat
Hasretimin cenaze namazını kılsam hayatın çıkmaz sokaklarında
Hasret ölü bir duygudur, kalbimin mezarlığında sessiz
Ve usulca yatıyor
Yakalasam
Ve alnından öpsem diyorum nar tadında bir hayatı
Yine de ucu yırtık
Ve buruşmuş bir gül yaprağıdır hayata dokunmak
Ve tutunmak